Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Αιτιολόγηση Προτεινόμενων Τροποιήσεων Στην Υπουργική Απόφαση Για Το Ειδικό Πρόγραμμα Αυτοπαραγωγών Με Ενεργειακό Συμψηφισμό.

Άρθρο 1
Σκοπός - Πεδίο Εφαρμογής
Παρ. 1:
1α)   Επέκταση του Προγράμματος ώστε να περιλαμβάνει και τις μικρές ανεμογεννήτριες

Το Άρθρο 14Α του 3468/2006 προβλέπει την εγκατάσταση συστημάτων αυτοπαραγωγής με ενεργειακό συμψηφισμό όχι μόνο για φωτοβολταϊκά αλλά και για μικρές ανεμογεννήτριες. Γι’ αυτό προτείνεται η αντικατάσταση κάθε αναφοράς σε φωτοβολταϊκά με τον όρο σύστημα, ο οποίος αναφέρεται σε σταθμούς συνδυασμένης τεχνολογίας που μπορούν να περιλαμβάνουν φωτοβολταϊκά ή/και μικρές ανεμογεννήτριες. Παρά το γεγονός ότι εκκρεμεί ο καθορισμός των ειδικών όρων εγκατάστασης μικρών ανεμογεννητριών, αυτοί μπορούν να καθορισθούν με επόμενη υπουργική απόφαση (βλ. Παρ.5).
1β)   Επέκταση του ορίου ισχύος για τα ΜΔΝ, τις επιχειρήσεις και τους δημόσιους φορείς
Ο περιορισμός της ισχύος στα 10 kW επαρκεί για τους οικιακούς καταναλωτές, αφήνει εκτός του μέτρου τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις που έχουν ανάγκη να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα τους.
Η συλλογιστική του Υπουργείου να ξεκινήσει πιλοτικά το νέο Ειδικό Πρόγραμμα Αυτοπαραγωγών με Net Metering με όρια τα 10 kW για το διασυνδεμένο σύστημα και την Κρήτη και τα 5 kW για τα ΜΔΝ και στην πορεία να αναπροσαρμοστεί αυξάνοντας το όριο, αποτελεί μηχανιστική αντιγραφή από το υφιστάμενο ειδικό πρόγραμμα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε στέγες, και στερείται ορθολογικής δικαιολόγησης. Αυτό είναι αποτέλεσμα της μη πρόσκλησης των φορέων της αγοράς στη διαβούλευση, και δείχνει την αδυναμία να εξυπηρετηθούν οι πραγματικές ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει επαρκής πολιτική ή τεχνική τεκμηρίωση για το περιορισμό ισχύος στα 10 και 5 kW, προτείνεται να αφαιρεθεί η αναφορά στο όριο ισχύος στην παρούσα παράγραφο και να προσδιορισθεί στην παρ. 5 του ίδιου άρθρου όπου εξειδικεύεται το όριο ισχύος ανάλογα με το είδος κάθε παροχής κατανάλωσης (οικιακοί καταναλωτές ή επιχειρηματικοί καταναλωτές, δημόσιοι φορείς).
Για τα ΜΔΝ δεν υπάρχει δικαιολογία για το όριο των 5 kW καθόσον το μεγάλο μέρος της παραγωγής από τον αυτοπαραγωγό θα καταναλώνεται με ταυτοχρονισμό και δεν θα εγχέεται στο δίκτυο. Πρέπει ακόμα να ληφθεί υπόψη ότι η εγκατάσταση κάθε συστήματος αυτοπαραγωγής μειώνει την ποσότητα ενέργειας που πρέπει να παράγουν οι συμβατικές μονάδες παραγωγής με αυξημένο κόστος, με αποτέλεσμα να μειώνεται το συνολικό κόστος των ΥΚΩ που επιβαρύνει όλους τους καταναλωτές (ενδεικτικά αναφέρεται ότι το κόστος παραγωγής ενέργειας από συμβατικές μονάδες παραγωγής κυμάνθηκε από 0,197 έως 1,75 €/kWh για το έτος 2013., ξεπερνώντας τα 800 εκατομμύρια €).
Συνεπώς το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει να εγκατασταθούν όσο το δυνατό περισσότερες και μεγαλύτερες μονάδες αυτοπαραγωγής στα ΜΔΝ. Με αυτή την έννοια, όχι μόνο πρέπει να αρθεί κάθε εμπόδιο (όπως το όριο των 5 kW) αλλά επιπλέον θα πρέπει να γίνει επανασχεδιασμός του συστήματος που να εξετάζει ακόμα και την αντικατάστασή των υφιστάμενων συμβατικών μονάδων με άλλες νέας τεχνολογίας με χαμηλότερα τεχνικά ελάχιστα, ώστε να αυξηθεί η δυνατότητα διείσδυσης των  συστημάτων αυτοπαραγωγής.

Παρ. 2:
2α)   Προσθήκη κινητών φωτοβολταϊκών (tracker) ώστε να ωφεληθούν συγκεκριμένες κατηγορίες καταναλωτών που έχουν διαθέσιμους χώρους (π.χ. αγρότες)
Προτείνεται η αφαίρεση του περιορισμού των σταθερών φωτοβολταϊκών, δεδομένου ότι περιορίζει την απόδοση συστημάτων συγκεκριμένων κατηγοριών καταναλωτών που μπορούν να εγκαταστήσουν κινητά συστήματα λόγω διαθεσιμότητας των απαιτούμενων χώρων.
2β)   Αναφορά ενδεικτικών χώρων εγκατάστασης σε κτίρια
Για λόγους καλύτερης κατανόησης του κειμένου.

Παρ. 3:
3α)   Δυνατότητα μεταφοράς των συστημάτων που ανήκουν σε μισθωτές σε νέα διεύθυνση χωρίς αλλαγή των ουσιαστικών όρων της σύμβασης συμψηφισμού
Η δυνατότητα εγκατάστασης συστημάτων αυτοπαραγωγής από μισθωτές δεν έχει νόημα, αν δεν εξασφαλίζεται η δυνατότητα εκμετάλλευσης του συστήματος από το μισθωτή για το σύνολο της χρονικής διάρκειας της σύμβασης συμψηφισμού. Δεδομένου ότι οι όροι της σύμβασης συμψηφισμού μπορεί να γίνουν επαχθέστεροι ή να μην είναι καν εφικτή η σύναψη νέας σύμβασης συμψηφισμού λόγω τερματισμού του Προγράμματος έπειτα από κάποια χρόνια, προτείνεται η δυνατότητα λειτουργίας του συστήματος σε νέα διεύθυνση έπειτα από σύναψη νέας σύμβασης σύνδεσης και τροποποίηση της σύμβασης συμψηφισμού η οποία όμως θα περιορίζεται στα στοιχεία της νέας θέσης εγκατάστασης. Η σύμφωνη γνώμη του αρχικού ιδιοκτήτη είναι αναγκαία ώστε να αποτραπεί η μεταφορά του συστήματος σε περίπτωση που αποτελεί παροχή προς το μισθωτή στα πλαίσια βελτίωσης του ακινήτου. Εξυπακούεται ότι απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη και της νέας θέσης εγκατάστασης. Η εξέταση του διαθέσιμου περιθωρίου ισχύος προτείνεται μόνο στην περίπτωση που η νέα διεύθυνση βρίσκεται σε περιοχή που ισχύουν άλλα περιθώρια ισχύος.

Παρ. 4:
4α)   Προσθήκη καθέτων ιδιοκτησιών
Κοινόκτητοι και κοινόχρηστοι χώροι υφίστανται όχι μόνο σε κτίρια αλλά και σε κτιριακά συγκροτήματα με κάθετες ιδιοκτησίες εντός γηπέδων. Για τους λόγους αυτούς προτείνεται η ανάλογη τροποποίηση του κειμένου.
4β)   Δυνατότητα εγκατάστασης περισσότερων από ένα συστημάτων σε κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους προς όφελος των καταναλωτών στα μεγάλα αστικά κέντρα (π.χ. Αττική)
Η εμπειρία από το Ειδικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε κτιριακές εγκαταστάσεις έδειξε ότι η δυνατότητα εγκατάστασης ενός μόνο συστήματος σε κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους ισοδυναμεί ουσιαστικά με απαγόρευση, δεδομένου ότι εξαιρετικά σπάνια οι συνιδιοκτήτες συμφωνούν στην παραχώρηση ενός προνομιακού δικαιώματος σε ένα μόνο συνιδιοκτήτη.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σύμφωνα με την έκθεση του ΥΠΕΚΑ για το Ειδικό Πρόγραμμα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε κτιριακές εγκαταστάσεις μόλις το 8% των εγκαταστάσεων σε στέγες έγιναν στην περιοχή της Αττικής, παρά το γεγονός ότι πληθυσμιακά φιλοξενεί το 40% της επικράτειας.
Για τους λόγους αυτούς προτείνεται η θεμελίωση συγκεκριμένου δικαιώματος κάθε ιδιοκτησίας στους κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους, ανάλογα με τα χιλιοστά συμμετοχής κάθε ιδιοκτησίας στα κοινόχρηστα έξοδα.
Προφανώς, η αντιστοίχιση συγκεκριμένης επιφάνειας ανά ιδιοκτησία θα πρέπει να γίνεται έπειτα από συνεννόηση όλων των ιδιοκτητών, η οποία θα γίνεται έπειτα από μελέτη μηχανικού που θα προσδιορίζει τις δυνατότητες εγκατάστασης στους κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους.
Για τις περιπτώσεις που ο χώρος που αντιστοιχεί σε κάποια ιδιοκτησία δεν επαρκεί για την εγκατάσταση του αναγκαίου συστήματος, προβλέπεται η παραχώρηση χρήσης του δικαιώματος χρήσης από άλλη ιδιοκτησία.
Η δυνατότητα αυτή αυξάνει την πιθανότητα εγκατάστασης αφού η σύμφωνη γνώμη όλων των ιδιοκτητών απαιτείται μόνο για τον καταμερισμό των διαθέσιμων κοινόχρηστων ή κοινόκτητων χώρων και όχι για την παραχώρηση του προνομίου εγκατάστασης σε ένα ιδιοκτήτη.

Παρ. 5:
5α)   Επέκταση του ορίου των 10 kW για τις επιχειρήσεις και τους δημόσιους φορείς
Σύμφωνα με το πόρισμα της σχετικής Ομάδα Εργασίας το όριο ισχύος των 10 kW επιβάλλεται, δεδομένου ότι η διεθνής πρακτική αναφέρεται σε συστήματα μικρής ισχύος, χωρίς όμως να παρέχεται η αναγκαία τεκμηρίωση. Συνεπώς είναι αυθαίρετος.
Δεδομένου ότι το όριο των 10 kW αποκλείει από την ένταξη στο Πρόγραμμα τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, προτείνεται η επέκταση του ορίου στα 100 kW με κριτήριο το τιμολόγιο στο οποίο εντάσσεται η ενεργή παροχή κατανάλωσης.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει εμπειρία από την εφαρμογή ανάλογου προγράμματος στην ελληνική αγορά, θα μπορούσε αρχικά να καθορισθεί ένα όριο χαμηλότερο των 100 kW. Το όριο αυτό όμως θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλό ώστε να καταστεί εφικτή η ένταξη ικανού αριθμού μικρών επιχειρήσεων που θα επιτρέψει την εξαγωγή ουσιαστικών συμπερασμάτων.
Σε κάθε περίπτωση, αντίθετα με το Ειδικό Πρόγραμμα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε κτιριακές εγκαταστάσεις όπου το όριο των 10 kW οδήγησε κατά κύριο λόγο στην εγκατάσταση συστημάτων με τη μέγιστη επιτρεπτή ισχή, στο Πρόγραμμα της αυτοπαραγωγής, η λελογισμένη χρήση ισχύος εξασφαλίζεται από το γεγονός ότι δεν προβλέπεται η αποζημίωση των αυτοπαραγωγών για τυχόν περίσσεια ενέργειας και άρα οι συμμετέχοντες στο Πρόγραμμα θα φροντίζουν για την εγκατάσταση συστημάτων που αντιστοιχούν στις πραγματικές τους ανάγκες.
Επισημαίνεται ότι η εφαρμογή του μέτρου χωρίς κάποιο ανώτατο όριο ισχύος θα οδηγούσε στη γρήγορη εξάντληση του διαθέσιμου περιθωρίου από πολύ μεγάλες μονάδες. Σ΄ αυτή την περίπτωση το μέτρο θα ωφελούσε μόνο λίγους μεγάλους καταναλωτές και η αγορά θα κατέληγε πάλι γρήγορα σε στασιμότητα, πριν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για την αύξηση της δυνατότητας ένταξης επιπλέον φωτοβολταϊκής ισχύος. 
Σε κάθε περίπτωση για τις πολύ μεγάλες καταναλώσεις εξακολουθεί να ισχύει η δυνατότητα σύναψης σύμβασης κλασικής αυτοπαραγωγής χωρίς ετήσιο ενεργειακό συμψηφισμό.
5β)   Εγκατάσταση περισσότερων από ένα συστημάτων ανά φυσικό ή νομικό πρόσωπο
Δεδομένου ότι κάποια φυσικά πρόσωπα έχουν στην κατοχή τους περισσότερες από μια ιδιοκτησίες και αντίστοιχα πολλές επιχειρήσεις έχουν περισσότερες από μια εγκαταστάσεις, προτείνεται η εφαρμογή του ορίου ανά παροχή που έχει κάθε δικαιούχος στο όνομα του.
Π.χ. για φυσικά πρόσωπα με δυο κατοικίες επιτρέπεται η εγκατάσταση ενός συστήματος μέχρι 10 kW σε κάθε κατοικία. Για επιχειρήσεις με τρεις διαφορετικές εγκαταστάσεις επιτρέπεται η εγκατάσταση ενός συστήματος μέχρι 100 kW σε κάθε εγκατάσταση.
Παρ. 6:
6α)   Δυνατότητα εγκατάστασης συστημάτων αυτοπαραγωγής σε κτίρια ακόμα αν υπάρχει ήδη εγκατεστημένο φωτοβολταϊκό σύστημα στα πλαίσια του Ειδικού προγράμματος ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε κτιριακές εγκαταστάσεις με αναφορά στον ίδιο μετρητή.
Είναι προφανές ότι οι κύριοι φωτοβολταϊκών συστημάτων στα πλαίσια του Ειδικού Προγράμματος ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε κτιριακές εγκαταστάσεις είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με την τεχνολογία των φωτοβολταϊκών. Αναμένεται λοιπόν να είναι οι πρώτοι καταναλωτές οι οποίοι θα προχωρήσουν στην εγκατάσταση συστημάτων αυτοπαραγωγής και με αυτή την έννοια θα βοηθήσουν στην ταχύτερη δραστηριοποίηση της αγοράς και την άμεση εκκίνηση του Προγράμματος.
Παρ. 7:
7α)   Καθορισμός όρων εγκατάστασης μικρών ανεμογεννητριών
Δεδομένου ότι δεν υφίστανται όροι και προϋποθέσεις για την εγκατάσταση μικρών ανεμογεννητριών προτείνεται η πρόβλεψη έκδοσης συγκεκριμένης Υπουργικής Απόφασης εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος.


Άρθρο 2
Διενέργεια ενεργειακού συμψηφισμού-Χρεώσεις
Παρ. 5:
5α)   Εφαρμογή των χρεώσεων ΥΚΩ στο αποτέλεσμα του ενεργειακού συμψηφισμού για όλες τις εγκαταστάσεις έως 10 kW ανεξαρτήτως θέσης εγκατάστασης.
Σύμφωνα με το πόρισμα της σχετικής Ομάδας Εργασίας, ο χρόνος αποπληρωμής για τα φωτοβολταϊκά συστήματα ισχύος μέχρι 10 kW και ειδικότερα για τους οικιακούς καταναλωτές που δεν μπορούν να ανακτήσουν το ΦΠΑ κυμαίνεται από 10 έως 20 χρόνια.
Είναι σαφές ότι με την έλλειψη ρευστότητας που χαρακτηρίζει τη ελληνική αγορά, ο συγκεκριμένος χρόνος αποπληρωμής είναι εξαιρετικά μεγάλος σε βαθμό που να καθιστά την επένδυση μη ελκυστική, ειδικά για ευάλωτες ομάδες, μικρά νοικοκυριά, μικρές επιχειρήσεις.
Επισημαίνεται ότι το Ειδικό Πρόγραμμα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε κτιριακές εγκαταστάσεις που σήμερα παρέχει οικονομικές αποδόσεις της τάξης του 8 με 10%, αλλά και σημαντικά μεγαλύτερο ετήσιο οικονομικό όφελος ως απόλυτο νούμερο, δεν παρουσιάζει κάποια ουσιαστική κινητικότητα.
Για τη δημιουργία υποτυπώδους ζήτησης είναι αναγκαία προϋπόθεση να μειωθεί ο χρόνος αποπληρωμής στα επίπεδα των 6 με 8 ετών. Σε καμία περίπτωση, η μείωση αυτή, δεν πρέπει να επέλθει αποκλειστικά με τη χρήση χρηματοδοτικών εργαλείων που να περιλαμβάνουν επιδοτήσεις κεφαλαίου. Στην περίπτωση αυτή θα δημιουργούνταν μια τεχνητή αγορά που θα παρουσίαζε υψηλή ζήτηση για πολύ μικρό χρονικό διάστημα μέχρι εξαντλήσεως των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων και θα εισήγαγε περαιτέρω γραφειοκρατικές διαδικασίες που θα απέτρεπαν τους καταναλωτές.
Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση, η εφαρμογή των χρεώσεων ΥΚΩ και ΕΤΜΕΑΡ στο αποτέλεσμα του ενεργειακού συμψηφισμού, θα βελτιώσει το χρόνο αποπληρωμής σε βαθμό που να απαιτούνται χαμηλότερες επιδοτήσεις κεφαλαίου, ώστε να καταστεί ικανοποιητική η απόδοση της επένδυσης. Έτσι οι διαθέσιμοι πόροι θα μπορέσουν να κατανεμηθούν σε περισσότερους καταναλωτές.
Γι’ αυτό προτείνεται οι εγκαταστάσεις με συνολική ονομαστική ισχύ μέχρι 10 kW ανεξαρτήτως θέσης εγκατάστασης οι χρεώσεις για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας να υπολογίζονται επί της απορροφηθείσας από το Δίκτυο ενέργειας αφού πρώτα αφαιρεθεί η εγχυθείσα στο Δίκτυο ενέργεια και εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάλογη πολιτική ακολουθεί και η Γερμανία εξαιρώντας από την καταβολή του αντίστοιχου ΕΤΜΕΑΡ όλους τους αυτοπαραγωγούς με ισχύ μέχρι 10 kW.
5β)   Εξαίρεση των χρεώσεων ΥΚΩ στο αποτέλεσμα του ενεργειακού συμψηφισμού για όλες τις εγκαταστάσεις στα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά ανεξαρτήτως ισχύος.
Οι αυτοπαραγωγοί των ΜΔΝ εκτελούν ουσιαστικά έργο ανάλογο με αυτό των Παρόχων ΥΚΩ, δεδομένου ότι παράγουν ενέργεια που καταναλώνεται στα ΜΔΝ.
Συνεπώς είναι εύλογος ο ισχυρισμός ότι οι αυτοπαραγωγοί θα πρέπει να αποζημιώνονται για κάθε μονάδα ενέργειας που παράγουν, ανεξάρτητα αν αυτή ιδιοκαταναλώνεται φυσικά στις εγκαταστάσεις τους ή εγχέεται στο Δίκτυο.
Εκτός αυτού όμως μειώνουν την παραγωγή ακριβής ηλεκτρικής ενέργειας από συμβατικές μονάδες, μειώνοντας έτσι συνολικά το κόστος των ΥΚΩ προς όφελος όλων των καταναλωτών.
Δεδομένου ότι το πρόγραμμα δεν προβλέπει την αποζημίωση των αυτοπαραγωγών και ως αντιστάθμιση της κοινής ωφέλειας που παρέχουν, προτείνεται η εφαρμογή των χρεώσεων ΥΚΩ στο αποτέλεσμα του ενεργειακού συμψηφισμού αντί για το σύνολο της κατανάλωσης.
Επισημαίνεται ότι η μείωση του συνολικού κόστους των ΥΚΩ είναι σημαντικά μεγαλύτερη από την απώλεια εσόδων από αυτούς τους καταναλωτές, δεδομένου ότι το χαμηλότερο κόστος παραγωγής ανά κιλοβατώρα στα ΜΔΝ είναι σημαντικά μεγαλύτερο από τις χρεώσεις ΥΚΩ ανά κιλοβατώρα για την συγκεκριμένη κατηγορία καταναλωτών.
Γι’ αυτό προτείνεται όλες οι εγκαταστάσεις στα Μη Διασυνδεδεμένα νησιά οι χρεώσεις για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας να υπολογίζονται επί της απορροφηθείσας από το Δίκτυο ενέργειας αφού πρώτα αφαιρεθεί η εγχυθείσα στο Δίκτυο ενέργεια και εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό.
5γ)   Εφαρμογή των χρεώσεων ΕΤΜΕΑΡ στο αποτέλεσμα του ενεργειακού συμψηφισμού
Είναι εύλογο ότι οι χρεώσεις ΕΤΜΕΑΡ πρέπει να εφαρμόζονται μόνο στο αποτέλεσμα του ενεργειακού συμψηφισμού, δηλαδή να υπολογίζονται επί της απορροφηθείσας από το Δίκτυο ενέργειας αφού πρώτα αφαιρεθεί η εγχυθείσα στο Δίκτυο ενέργεια, δεδομένου ότι οι αυτοπαραγωγοί παράγουν ήδη καθαρή ενέργεια που μειώνει τις εκπομπές αερίων ρύπων. Ανάλογη επιχειρηματολογία έχει διατυπώσει και η ΡΑΕ στο Κείμενο Αξιολόγησης Απαντήσεων της Δημόσιας Διαβούλευσης με τίτλο «Αναφορικά με την τροποποίηση της υφιστάμενης Μεθοδολογίας επιμερισμού του Ειδικού Τέλους του άρθρου 143 παρ. 2 περ. γ' του ν. 4001/2011» με ημ/νία 10 Δεκεμβρίου 2012 όπου αναφέρει χαρακτηριστικά ότι:
« ... η ΡΑΕ συμφωνεί με την άποψη των συμμετεχόντων ως προς τη απαλλαγή επιβάρυνσης των αυτοπαραγωγών από ΣΗΘ/ΣΗΘΥΑ και ΑΠΕ από το ΕΤΜΕΑΡ για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον, διότι η αυτοπαραγωγή από ΣΗΘ/ΣΗΘΥΑ και ΑΠΕ, θεωρείται ως έναν από τους πλέον αποτελεσματικούς μηχανισμούς εκπλήρωσης των στόχων 20-20-20 του Εθνικού Σχεδίου Διείσδυσης των ΑΠΕ και επομένως στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να δοθούν κίνητρα για την ανάπτυξή της και δεύτερον, διότι η ιδιοκατανάλωση της παραχθείσας ενέργειας από τους αυτοπαραγωγούς αυτούς αναιρεί τη βάση στην οποία στηρίζεται η χρέωση του ΕΤΜΕΑΡ, η οποία δεν είναι άλλη από την αρχή της ανταποδοτικότητας. Για τους λόγους αυτούς, η ΡΑΕ προτίθεται να αποστείλει σχετική επιστολή στο ΥΠΕΚΑ προτείνοντας την τροποποίηση της παρ. 2, περ. γ', του άρθρου 143 του ν.4001/2011 όσον αφορά τη διαχείριση των αυτοπαραγωγών από ΣΗΘ/ΣΗΘΥΑ και ΑΠΕ ως προς την επιβολή του ειδικού τέλους, καθώς απαιτείται νομοθετική ρύθμιση.»
5δ)   Εφαρμογή των χρεώσεων Χρήσης Συστήματος στο αποτέλεσμα του ενεργειακού συμψηφισμού.
Η ενέργεια που παράγουν οι αυτοπαραγωγοί και η οποία δεν καταναλώνεται άμεσα στις εγκαταστάσεις τους, εγχέεται στο ηλεκτρικό δίκτυο για να καταναλωθεί από γειτονικούς καταναλωτές. Γι’ αυτή την ενέργεια, οι συγκεκριμένοι γειτονικοί καταναλωτές καταβάλλουν τέλη Χρήσης Συστήματος παρά το γεγονός ότι δεν έγινε χρήση αυτού. Η εφαρμογή χρεώσεων Χρήσης Συστήματος στους γειτονικούς καταναλωτές αλλά και στους Αυτοπαραγωγούς, οδηγεί ουσιαστικά σε διπλοχρέωση της ενέργειας αυτής από μέρους του Συστήματος.
Για τους λόγους αυτούς προτείνεται οι χρεώσεις Χρήσεις Συστήματος να υπολογίζονται στο αποτέλεσμα του ενεργειακού συμψηφισμού.

Άρθρο 3
Σύμβαση συμψηφισμού
Παρ. 4:
4α)   Χρήση του συστήματος από τον εκάστοτε χρήστη της ενεργής παροχής
Είναι προφανές ότι η εγκατάσταση συστημάτων αυτοπαραγωγής αυξάνει ουσιαστικά την προστιθέμενη αξία ενός ακινήτου, δεδομένου ότι μειώνει τα λειτουργικά έξοδα χρήσης του.
Το κείμενο της Υπουργικής Απόφασης προβλέπει ότι σε περίπτωση αλλαγής του κυρίου μιας ιδιοκτησίας, ο νέος κύριος υπεισέρχεται στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις σχετικές συμβάσεις και άρα είναι εφικτή η χρήση συστημάτων αυτοπαραγωγής ως εργαλείο βελτίωσης της ελκυστικότητας ενός ακινήτου με σκοπό τη πώληση.
Με τη προσθήκη της συγκεκριμένης παραγράφου καθίσταται δυνατή η χρήση συστημάτων αυτοπαραγωγής και ως εργαλείο βελτίωσης της ελκυστικότητας ενός ακινήτου με σκοπό τη μίσθωση.

Άρθρο 4
Εγκατάσταση και λειτουργία φωτοβολταϊκού συστήματος - Σύνδεση με το Δίκτυο
Παρ. 2:
2α)   Υποβολή τεχνικών χαρακτηριστικών μικρών ανεμογεννητριών
Δεδομένου ότι το άρθρο 14Α του ν.3468/2006 προβλέπει και την εγκατάσταση μικρών ανεμογεννητριών με σκοπό την αυτοπαραγωγή με ενεργειακό συμψηφισμό, προτείνεται η αναγκαία τροποποίηση ώστε να είναι αναγκαία και η υποβολή των τεχνικών χαρακτηριστικών των μικρών ανεμογεννητριών.

Παρ. 3:
3α)   Μείωση του χρόνου έκδοσης των όρων σύνδεσης
Με σκοπό τη μείωση του συνολικά απαιτούμενου χρόνου διεκπεραίωσης των διαδικασιών.
Παρ. 4:
4α)   Μείωση του χρόνου κατασκευής των έργων σύνδεσης
Με σκοπό τη μείωση του συνολικά απαιτούμενου χρόνου διεκπεραίωσης των διαδικασιών.
4β)   Προσθήκη χρονικού περιθωρίου ακόμα και για τις περιπτώσεις που απαιτούνται νέα έργα δικτύου
Με σκοπό τη μείωση του συνολικά απαιτούμενου χρόνου διεκπεραίωσης των διαδικασιών.
Παρ. 5:
5α)   Μείωση του χρόνου υπογραφής σύμβασης συμψηφισμού
Με σκοπό τη μείωση του συνολικά απαιτούμενου χρόνου διεκπεραίωσης των διαδικασιών.
Παρ. 6:
6α)   Προσθήκη χρονικού περιθωρίου για τη σύνδεση του συστήματος
Με σκοπό τη μείωση του συνολικά απαιτούμενου χρόνου διεκπεραίωσης των διαδικασιών.
Παρ. 7:
7α)   Συγκεκριμένο κόστος σύνδεσης ανάλογα με την ισχύ του συστήματος
Ο χρόνος αποπληρωμής ιδιαίτερα των μικρών συστημάτων αυτοπαραγωγής είναι εξαιρετικά μεγάλος και συνεπώς είναι αναγκαίος ο καθορισμός συγκεκριμένων εύλογων χρεώσεων, ανάλογων με αυτών που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μια τέτοια πρόβλεψη θα συντελούσε άλλωστε και στην καλύτερη ενημέρωση των τελικών καταναλωτών.
Για τους λόγους αυτούς προτείνεται ο προσδιορισμός του κόστους από τη ΡΑΕ, έπειτα από την υποβολή των στοιχείων κόστους του Διαχειριστή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου