Είναι σαφές πια ότι με τις τρέχουσες
πολιτικές εξελίξεις, δεν υπάρχει πια αρκετός χρόνος για τη θέσπιση της
Αυτοπαραγωγής, δηλαδή μέχρι την τρίτη και τελευταία ψηφοφορία για την εκλογή
Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.
Σε περίπτωση που δεν εκλεγεί Πρόεδρος της
Δημοκρατίας, η παρούσα Βουλή διαλύεται και προφανώς η θέσπιση της Αυτοπαραγωγής
περνά στην επόμενη Κυβέρνηση που θα προκύψει έπειτα από εκλογές.
Ακόμα όμως και στην αντίθετη περίπτωση,
δεν υπάρχει καμία διαβεβαίωση ότι η παρούσα Κυβέρνηση θα προχωρήσει στη θέσπιση
της, αφού ακόμα και τώρα επιμένει να κρύβεται πίσω από τις πολιτικές εξελίξεις,
παρά το γεγονός ότι υπήρξε συγκεκριμένη
πρόταση για ψήφιση των νομοθετικών ρυθμίσεων που αφορούν τους αυτοπαραγωγούς με
τη μορφή τροπολογίας, σε κάποιο από τα ήδη κατατεθειμένα προς ψήφιση
νομοσχέδια.
Η σημερινή Πολιτική Ηγεσία είχε όλο το
χρόνο και κάθε δυνατότητα να δημιουργήσει ένα θεσμικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ προς
όφελος των καταναλωτών και όχι στις πλάτες τους, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο
Υφυπ. Κος Α. Παπαγεωργίου. Όμως δεν το έπραξε.
Η αυτοπαραγωγή μπορεί να εξασφαλίσει
φθηνή και καθαρή ενέργεια στους τελικούς καταναλωτές και να δώσει τη δυνατότητα
στις μικρές επιχειρήσεις να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα τους, με
αντάλλαγμα τη δημιουργία ανάπτυξης και θέσεων εργασίας στον τεχνικό
κλάδο.
Συμβαίνει παντού, στις ΗΠΑ, στη Γερμανία,
στην Ιταλία, στην Ολλανδία, στην Τουρκία, στην Κύπρο.
Όχι όμως και στη χώρα μας που εδώ και δυο
χρόνια, οι ΑΠΕ διανύουν μια πραγματικά σκοτεινή περίοδο. Όποιος προσπαθήσει να
κάνει μια αναδρομή για αυτά τα δυο χρόνια, δεν ξέρει από πού να αρχίσει και που
να τελειώσει.
Μοναδική σταθερή αξία για την παρούσα
Πολιτική Ηγεσία είναι η ενοχοποίηση των ΑΠΕ και ένας μόνιμος νομοθετικός
μονόλογος για τους υδρογονάνθρακες, το φυσικό αέριο και τη μετατροπή της χώρας
σε ενεργειακό κόμβο ή το κόστος ενέργειας της βιομηχανίας και τα ΑΔΙ των
μεγάλων ηλεκτροπαραγωγών.
Γραφείο Τύπου
Σύνδεσμος ΗΛΙΟΣ
